|
|
|
| Home | Het
Verhaal van mij Kpl. 1 Toine van Rossum Libanon: Mrt. 79 t/m Aug. 79 Mei 80 t/m Sept. 80 |
|
 |
| Het begint in November
1978. Nederland moet een VN eenheid sturen naar Libanon en het 44 painfbat. te Zuidlaren was uitverkoren om te gaan, en wie zat daar gelegerd als chauffeur van een YP408 je raad het al. We gingen op 10 mrt. 1979 na heel weinig voorbereidingen op weg eerst naar Schiphol en daarvandaan naar Beiroet de eerste keer vliegen leuke ervaring. We landen op het vliegveld van Beiroet we keken onze ogen uit alles zat vol kogelgaten of was helemaal kapot geschoten. De temperatuur was wel aangenaam 20 graden en dat in maart niet te geloven. We sliepen de eerste nacht op het vliegveld, de volgende dag gingen we naar Israel om de voertuigen op te halen die waren met de boot naar Haifa gegaan toen in een heeeeel lang convoi naar Libanon. We kwamen uit in Yatar het HK van onze compagnie, daarna gingen we naar Scribbin en waren we begonnen aan onze vredesmissie. Na 2 weken vertrokken de Fransen en waren we geheel op onszelf aangewezen. De laatste maanden ben ik op post 7-20 (POST PAPPA) geweest en heb die mee opgebouwd tot een patrouillebasis. (zie ook de foto's) Op deze post ben ik ook gegijzeld geweest door de militie van Maj. Haddat tijdens een patrouille naar een heel klein dorpje dat je vanuit post 7-20 kon zien liggen boven op een berg. De eerste dag dat in dat dorpje waren was wel leuk een gigantisch mooi uitzicht en alleen maar een beetje observeren, de tweede dag was niet zo leuk toen werden we onderweg naar dat dorpje onderschept door een patrouille van Haddat zij waren met een man of 15 wij met 4. Korp Koot, Sold. Mollet, Sold. Hilster, en ik. Deze mensen heb ik nooit meer terug gezien zou ze wel weer een keer willen ontmoeten. De tweede keer gingen we op 28 mei 1980 een dag voor mijn verjaardag. We kwamen toen in Kafra een klein dorpje in de buurt van Harris. Daar ben ik de gehele tijd gelegerd geweest op 2 weken na die heb ik doorgebracht in Tyre de zogenaamde Tyrebaraks dat was een oude legerkazerne die bewaakt moest worden, Het was wel een spannende tijd daar want doordat de kazerne midden in het gebied lag dat door de PLO werd gecontroleerd vlogen de mortieren in het rond. Een keer toen we al in bed lagen kwam er een neer op zo'n 30 tot 40 meter afstand dat was tot toen de hardste knal die ik in mijn leven had gehoord we schrokken ons rot en zaten in no time in onze shelter (soort bunker maar dan van zandzakken). Dit was zo'n beetje mijn verhaal als je samen met mij in Libanon bent geweest of je kent mij ergens anders van stuur mij dan een Mail of Schrijf in ons Gastenboek. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! |
|
|
